O Cicciollâ 1930/A penn-a du Taggiun
| ←O zanetto e o babolo | O Cicciollâ de A penn-a du Taggiun de Gioxeppe Cava |
O sincero amigo→ |
| lasciòu inalterâ a grafia do "Cicciollâ". |
A A penn-a du taggiun
Trei ratti s’ëan caccë in t’en gran furmaggio
— ’Na furma de stravegiu parmexan —
E a resûggiä s’ëan missi cun curaggio
Cumme se a famme avessan de ’n villan.
Senza aveighe ûn bell’a d’inzegneria,
Senza do minatü cunusce l’arte,
Coi denti t'han scavou ’na galleria,
Che a furma a trapassava parte a parte.
O furmaggià, però, in t’en bello giurno,
O l’ha scuverto a cosa e o l’ha pensöu
Quell’inzegnê levaseli d’inturno
E ûn rataiêu in te ’n canto l’ha tesòu.
I ratti, manco a dilo, nastûzzando,
Se sun lasciè da-a trappula acciapâ
E stavan cun terrure rûminando
A-a fin ch’o i destinava o furmaggià.
Ma questo, grasso e grosso cumme ’n baggio,
Sèufèto a se refâ d’ogni remissa,
Pe cumpensâ o resûggio do furmaggio
Co ’a carne l’ha caccë da fa säsissa.