Suppriche do Poro Foggetta a ro S.mo Senato
de Poro Foggetta
ed. da U. Cotignoli in Giorn. Stor. e Letter. della Liguria, anno VI, 1905 - www.storiapatriagenova.it
clicca inscî asterischi pe i poscibbili eroî de transcrision
Archivio de Stato, Zena, Senato, resta 269, 6 set. 1584:

[p. 167 modifica]S.mi Segnoi,

Perchè so che no è de groria ro commensà dre cose ma ro finire, mi non soramenti ho feto fa da mè Frè bonna memoria, l’historia dra n.ra patria lattinna e bella de sorte che resterà de le eterna memoria. Ma aura metto ancora ogni studio e cura perchè a vaghe in stampa bella e ben corretta, como se coven, per ch’unna groia finna, com’è quest’historia, se dè ligà in oro, no in latton e ramo e per fa questo ho feto vegnì de fora un Meistro monto varenthomo in questa arte de stampa con bellissimo carattere de lettere e con tutte quelle cose in somma chi se convennan a una degna stampa e za ho misso in overa e ra stampa e ro stampao, chi riessan tanto ben che a pà stampa d’Aldo, como V. S.me poran vei per un assazo che ghe ne ho chi portao, a ro qua corrisponderà tutta l'overa, onde spero che ra fama de questa n.ra nova stampa deggie presto andà a torno con tanta laude che quando ri foresti voran stampà quarche degna overa lattinna, o vorgà, verran a Zena, como andavan za in Basilea, chi serà d’onò grande a ra n.ra terra, ra qua ho sempre cercao d’honorà quanto ho possuo, si che possa che V. SS.me ven che me son mostrao de continuo figgio amoroso verso ra patria, ra patria ancora se dè mostrà verso [de] m[i]e Moere pietoza, aura che bizogna* de lè; mi non voggio però dì che m’accressan ro salario, che se ben l’è poco per pagamento de sì grande bella historia, questo poco me contenta chiù in so contento che uno stipendio grande in so descontento. Ma ghe requero soramenti che me dagan ro sarario de doi agni per liverà de stampà questa overa, ch’atramenti no posso liverara, perchè n’ho dinè como den cre senza che ro zure perchè povera e nua va ra poexia, si che besogno dro so agiutto, dro quà no creo che deggian mancame, possa che l’agiutto mè torna in utile e honò dra n.ra Patria, ra groria dra quà demo anteponne a ra propria vitta no che a ri dinè.


Archivio de Stato, Zena, Senato, resta 313, 26 maz. 1589

[p. 169 modifica]Serenissimi Segnoi,

Quando ro S.mo Senato dè a scrive a me Frè bonna memoria l’historia da n.ra terra o ghe dè a scrive soramenti quello che seguiva a ri so tempi in ri que no occorse cosa degna d’esse scrita, ma conosciando mie che l’antiga groria de Zena restava sepolta e parendome che me Frè fosse atto a cavara fuò dra sepotura, e a fara vive sempre, ghe fei scrive l’historia di nostri groriosi strappassè, comensando dra* che se ha notitia dre cose de Zena e de tutta ra Liguria donde o travaggiò* tanto che o finì la* vitta insieme* con l’historia si che l’è morto in servixo dra cara patria, ra groria dra qua anderà per me Frè sempre a torno per tutto l’universo con grand’honò de Zeneixi e conoscendo ri S.mi Senatoi che mi ghe fei fa sì degna overa, ra qua me costà tre miria scui, como appà per scritture pubriche, me den per pagamento de questo 60 lire ro meize soramenti, ma se ben questo premio è pochissimo rispetto a ro grandissimo merito no ghe requero però che me l’accrescian ma che dapò ra morte mea, me Figgio ancora possa tirà questo poco stipendio se pu o viverà chiù de m[i]e, che l’è mà san e vegio, como mostra ra testa so cauva*, ma quando no voggian satisfà a ro me honesto dexiderio, como me fo promisso, me den a ro manco compiaxei perchè de novo ho traduto questa historia lattinna in lenga vorgà, a so che l’intendan no soramenti ri letterai, ma quelli ancora che no san de lettera e otra ro gran travaggio che ho avuo in traduera me converrà spende un muggio de scui in fara stampà, ma perchè quarch’un dixe che guagnerò per contra in fara vendera*, como ho guagnao dra lattinna, respondo che ghe ho perduo in grosso como sa ro M.° Mesè Antogno Roccattaggià chi ha havuo cura de fara stampà, e a quarch’atro chi va digando che me Frè è stato* [p. 170 modifica]pagao in vitta respondo che l’è stato* pagao de doi agni e poco chiù, e mi ghe ho feto scrive de doa miria agni, e à un atro chi dixe che o l’ha scrito questa historia lattinna in agni trei (doi agni con poca breiga) (sic) respondo che l’è steto per contra trent’agni à imprendera scrive ben como l’ha feto e che no se conven assottiggiare* tanto con ri boni* scrittoi, anzi ascarsase in tutto ro resto per esse liberè con lo, chi rendan con eterna uzura ri dinè chi se ghe pagan, ma mie in restreito no cerco aura de V. SS.me chiù dinè, ma che dapò mie pagan questo poco stipendio a me figgio ancora como ho dito e como me creo che faran perchè so che aman l’honò pubrico quanto se coven e son tanto pronti in aggiutà ri citten benemeriti e virtuosi quanto in castigà ri tristi e ritroxi, e mi chi conoscio e riconoscio ri benefizii, indrizerò questa historia mea vorgà a ro Serenissimo Duxe Senattoi e Procuroei, ni atro ghe dirò che questo per no parei che con speron de groria ri voggie fa corre a fame questa gratia honesta, dra quà se ben l’è picchiena ghe ne haveremo obrigo grande, e chi fassando fin me arrecomando senza fin a re SS. VV. Serenissime à re què m’inchino con reverentia.