Ms. Marston 56/De lo testamento vegio e növo/Chì se comensa la lezenda de la Pasiom de messé Ihu. Xe.

Manoscrito Marston 56, 1465: De lo testamento vegio e növo
De la Pasiom de messé Ihu. Xe.
tra parentexi quaddre e lettie da azonze, tra parentexi tonde quelle da esponze, lasciao a tirde in sciâ n, in corscivo i atre ligatue, in appexe i azonte posterioî, azonto maiuscole, pontezatua e diacrittichi segondo a prononçia zeneize do '700 (descrita da-o Prien), acento aguçço = vocale longa, acento grave = vocale curta, ö = œu, ë = æ, e’ = pronomme sogetto de I e III pers. scing. e pl., ‛o = pr. sog. II pers. pl.

[p. 29r modifica]

Chì se comensa la lezenda de la Pasiom de messé Ihu. Xe.

Sentando in mi mestesso che sum ordenao e misso in lo canpo de messé Ihu. Xe. quam vis dee che e' non sea degno, pu o me convem överá l'övera, asochè e' sea aseto a lo nostro Segnor Dee. E vegando in questo canpo, soè in questo mondo, monte piante non fam fruto per deffeto d'imó[1] de aigoa, si me sum misso a pigá de quella fontana viva de aigoa, soè de la sainta scriptura, segondo la mea posibilitae, e menala per conduto a quelle piante chi sum lonzi piantae da questa aigoa, asochè, quando sarà vegnuo lo tenpo de la mensiom, che lo Segnó de questo canpo non me dige che le frute de questo canpo som perdue inpreize per mea peigrixa, e me leve la bairia de questo canpo, e che o non me böte a dezonó föra de la soa terra, e me convegna mendigá.

Or lo fruto che messé Ihu. Xe. requere de le soe piante che ello a piantai, soè le nostre anime che ello a creai, si è amó e caritë a Dee e a lo prossimo, e questo testimonia lo savio Saramon chi parla a noi in persona de messé Ihu. Xe. e dixe cossì: "Filio da mihi cor tuum", so è a dí: "Figo dame lo to cör". Per che o me convem adú queste piante a ëgoa, chi le fassa asende in lo amor de lo nonstro[sic] Segnor Dee, e rende fruto de caritae. Tre cosse sum chi me aduxem e speciamenti a l'amor de Dee: la primera a pensá in lo bem che ello m'a faito, la segonda de lo bem che o m'a promisso, la tersa de lo má che o n'a scanpai, e quavisdee che lo nostro Segnor n'aga faito monti bem, li quai sum sensa numero, soramenti o n'a faito um bem si ato e eselente, che nisum non lo porea estimá, soè che ello n'a rechatai de lo so preciozo sangue per la soa santa Passiom, e inpersò e' vögo avanti cointá bem in ello.

  1. umo coretto in dimo scicomme o s'ea ascordao a d