Lunaio Regiña 1887/A figetta

Lunaio zeneize compilao da-o sciô Regiña & C. pe l'anno 1887
A figetta a l'è 'n oxello

A figgetta a l’é ûn öxello

A figgetta a l’é ûn öxello
Che mai fermo o no pêu stä
E da-a punta do çervello
Ghe veddei tûtto trillä
Scinn-a l’ûrtimo cavello.
A figgetta a l’é ûn öxello

Quand’a l’é drento in ta chinn-a,
Pe no poei za stä in lê,
Con cantaghe a ninn-a ninn-a
A remescia e moen e i pê,
Co-i gambin a fa moinello.
A figgetta a l’é ûn öxello

Quande l’ei ancon in brasso
A l’é pinn-a d’axillin,
E no poei fä mëzo passo
Ch’a no segne cö diin
Questa e quella, questo e quello.
A figgetta a l’é ûn öxello

[p. 72 modifica]

In to giorno da tûtt’ôe
A rondezza in sà e in là
Tûtt’intorno a-e sò demôe
E mai ferma lê a no stà
Se a ligasci lì all’anello.
A figgetta a l’é ûn öxello.

A stà lì con i oëgie attente
Tûtte e votte che parlæ
E scibben ch’a no ve sente
A sa zà cöse pensæ;
A ritegne o brûtto e-o bello.
A figgetta a l’é ûn öxello.

A l’ha vista cosci finn-a
Ch’a descrêuve dä lontan
Unn-a cosa a ciû piccinn-a,
E a sa dïve cöse fan
Döe tremmoize in to vermello,
A figgetta a l’é ûn öxello.

In ta vöxe a s’assomeggia
A-o canaio, a-o roscignêu
E pe brïo, quand’a passeggia,
Quæxi mettila se pêu
Co-a gardænn-a e cö frenguello.
A figgetta a l’é ûn öxello

A figgetta a l’é ûn öxello
Inzegnözo, ma svaiôu
Che se g’arvan o portello
O va in bocca do cacciôu.
Dunque, moæ, testa a cadello!
A figgetta a l’é ûn öxello.