Li fioreti de messê san Francescho
cap. 41
da-o manoscrito Marston 56, f. 133r. - 156v., da libraja Beinecke de Yale, 1465;
clicca i asterischi pe di rafronti co-a verscion toscaña;
clicca o segno inta colonna de scinistra pe vixoalizâ a verscion toscaña a fronte

[p. 145r modifica]41.

In lo principio de l'Ordem, vivando anchora san Francescho, o vegne a l'Ordem un zovem de Anciza, lo qua fo ihamao frai Simon, e lo qua Dee lo dotà de tanta gracia e de tanta contenplaciom e elevaciom de mente, che tuta la soa vita era spego de santitae, secondo cho[sic] odî dî* da quelli chi eram staiti con lê. E questo rera vota era visto för de la cella, pu se alchuna vota o ne insiva o stava con li frai e con quelli o parllava senper de Dee. Questo non inpreize mai gramaiga, nintedemen o parllava de Dee si atamenti e si profondamenti e preponea de lo amor de Dee, si che a la gente pareiva le soe parolle för de mezura. Unde seando andaito una ceira in la celva con frai Jacomo da Masa per parllâ de Dee e parllando docissimamenti de lo divin amor, e' stem tuta la nöte in quello parllâ, e seando la manti[sic] a lo parsse esse staito pocho, secondo che me disse lo dito frai Jacomo. Lo dito frai Simon aveta[sic] tanta suavitae e docessa de Ihu. Xe. e de la divina inluminaciom e de le amoroze vixitacioim de Dee, e spesse vote quando o centiva vegnî la divina vixitaciiom, o se metea sum lo leto; perochè la suavitae de lo Sprito Santo vegniva in ello non soramenti a reposso de l'anima, [p. 145v modifica]ma eciamdee de lo corpo. E in quelle vixitacioim divine ello era monta vota levao in Dee e parea insensiber a le cosse corporae. Unde una vota che l'era cossì daito a Dee e senssa sentî de lo mondo, e' bruxava dentro de lo divin amor e non centiva ninte de föra con li centimenti corporai, e um frai vogiando avei asperiencia de so e vei se era como pareiva, e' ze e preize um carbon de fögo, e si ge lo misse sum lo pê nuo: e frai Simon non centiva ninte de lo fögo, e si non ge fè nissum segnâ sum lo pê, e lo fögo ge stè per grande spacio, e tanto che o s'amortà. E lo dito frai Simon metandosse a la tora, avanti che o pigiasse lo cibo corporâ, o pigiava lo sprituâ parllando de Dee.

Per lo quar una vota o se convertì um zovem de San Sevcrim[sic], lo qua era per avanti um zovem vam, e questo zovem era nober de nassiom e monto dellichao de lo so corpo. E frai Simon resevando lo dito zovem a l'Ordem, si alugà le soe vestimente secullae e a caxo lo dito frai stava con frai Simon per informasse con ello de le oservacioim regullae. De che lo demonio, chi penssa senper de destrobâ ogni bem, si ge misse adosso um si grande stimullo e si ardente tentaciom de carne, che per nissum modo o non ge poea resiste. Per la qua cossa ello ze a frai Simon e si ge disse: "Rendime le mê robe che adussi da lo mondo inperssochè non posso pu sostegnî la tentaciom carnâ". E frai Simon, abiando de ello grande conpassiom si ge disse: "Sezi chì in pocho comeigo". E incomensàge a parllâ de Dee e como o ge ne parllava ogni tentaciom se partiva da ello, e pöa retornando la tentaciom, e ello requeriando le robe, e frai Simon ge levava la tentaciom con la parolla de Dee.

E faito cossì pu vote, finarmenti una nöte o ge vegne si forte la tentaciom e pu cha non era uza, si che non posandoge resiste, o ze a frai Simon e si ge disse che in ogni guiza o vorea le soe rebe[sic], perchè in nissum modo o non poiva pu stâ. Alaora frai Simon, secondo che l'era uzo, o se lo fè seze apè; e parllandoge de Dee e lo zovem inchinà la testa e se inzenogà a frai Simon per malanchonia e tristessa. Alaora frai Simon, movoto a conpassiom de ello, si âssà li ögi a cel e pregando devotamenti a Dee per questo, e' fo exaudio da Dee; unde seando retornao in si, lo zovem se sentì in tuto liberao de quella tentaciom, como se mai o non l'avesse sentia.

E per questa pregera lo ardô de la tentaciom tornà in ardô de Sprito Santo, persochè ello se era acostao a lo carbon afogao, soè a frai Simon, e de li avanti o fo infiamao de Dee e de lo prossimo, in tanto che seando una vota preizo um mâfatô, a lo qua ge deveiva esse trato[sic] tuti doi li ögi, e questo per conpassiom se ne ze a lo rezeao seandoge lo Consegio, e con monte lagreme e pregere requeriadoge[sic] che o voresse che a lê ge fosse traito um ögo, e a lo mâfatô um atro, asochè in tuto o non romagnesse sensa la vista. E vegando la requesta de questo lo Rezeao con lo Consegio e lo grande frevô e caritae de questo frai, si perdonàn[sic] a l'um e a l'atro. E una vota stagando frai Simon in la selva in oraciom e sentandosse grande consolaciom in l'anima soam, e um di si ge vegne um grande stromo de cornage e con li lor crij ge incomenssàm de fâ afano, de che o ge comandà in lo nome de messê Ihu. Xe. che elle se devessem partî e che e' non ge tornassem mai pu. E partandosse quelle cornage, de lì avanti e' non fom pöa mai viste, ni lì ni in tuta quella contrâ. E questo miracoro fo manifestao a tuti quelli de quella contrâ.

A lozo e a gloria de messê Ihu. Xe. e de la soa Maire madona santa Maria.