Ro Chittarrin, o sæ strofoggi dra muza de Steva de Franchi
Cantilena


[p. 125 modifica]
CANTILENA.


Masperme che te vì, bella Maxiña,
Amô me fè restâ cœutto aggreppio;
E un fœugo dent'ro cœu me son sentío,
Comme intr'un forno, o intr'uña gran foxiña.

2
Œuggi no ciódo ciù seira ò mattiña,
E me trœuvo reduto à mâ partío:
Ni smorçeræ sto fœugo, prega dio,
Tutta l'ægua dri sciummi ò dra mariña.

3
Comme l'oro e l'argento à ra cópella,
Per ti vaggo soffrindo sto bruxô:
E mille votte ancora per tò amô
Mi soffriræ de ciù, Maxiña bella.

4
ò che sæ scuro ò pù cæro de luña,
Sotto ri tœu barcoin staggo cantando;
E, se ti m'odi, vaggo numerando
Re peñe, che mi prœuvo uña per uña.

5
Passo e repasso à ro spontâ dro giorno
Zù pe re tœu contræ da çimma à fondo:
E chi me desse l'oro chi è à ro mondo,
Un sascio no daræ dro tò contorno.

[p. 126 modifica]


6
Se poi te veddo là in pétenadô
In çimma dra terraçça sparegâ;
L'arba me pâ de vei giusto spontâ,
Intorniâ de raggi da ro Sô.

7
Vaggo perso in mirâ ri tœu cavelli,
Che in mille groppi m'han ligao ro cœu;
Onde concrúe con veritæ se pœu,
Che son cadeñe d'oro in tanti anelli.

8
Quelli œuggi me pertuzan de mirâri,
Ciù neigri che re moîre e ro carbon:
Me fan andâ d'abrio in barlugon:
Luxan comme diamanti senza pari.

9
Quella fronte, re masche con ro mento,
Me poæran impastæ de læte e vin:
Un rosso naturâ dro méi pipin,
E fresche comme rœuze, e comme argento.

10
Ro collo un alabastro dro forbío,
Ciù gianco che ra neive e ro papê:
E ra stradda de læte chi è sciù in çê,
Ghe perderæ à l'incanto ro partío.

11
Ma chi pœu dî tutte re qualitæ,
Che ti hæ dattorno à fâte ra coroña?
Non barba d'ommo ò quâ se sæ persoña
Se pœu vantâ d'avéire mai contæ.

[p. 127 modifica]


12
Ghe manca solo, che per mi pietæ
Un giorno ti te degni de mostrâ:
Se no, ti me viræ presto sciuppâ.
Maxiña cara, aggime caritæ.