Poexie zeneixi de Feliçe Santi
San Pê da Föxe
Zena, Derelitti, 1940
transcriçion diplomattica (no l'é dito che-a grafia a no segge quella do curatô de st'ediçion postuma, ciutosto che quella de l'aotô)


[p. 9 modifica]
SAN PÊ DA FÖXE


Vegnindo zû dä Pilla,
Tramêzo a örti e proeï,
Lì - do Besagno ä foxe -
Ghé ûn paize de pescoeï.

De pövie sêu casette
Ghé n’é d’arente a-o mâ,
De atre s’arrampinn-an
Insciû pe ûnn-a montâ.

Donde finisce e case,
In çimma d’ûn çentê,
Tûtta smangiâ da-o tempo,
Ghè a Gexa de San Pê.

A s’arsa, solitaja,
in mëzo d’ûn ciassâ:
D’ingiô a gh’a de ville
E a-i pê ghe franze o mâ.

A pâ ûnn-a moæ pietôza
Ch’a pense a-i sêu figgêu;
Ch’a guidde i gossi, e veje,
E o remmo a-i barcaiêu.

[p. 10 modifica]

Quande ti monti i schæn,
Te pâ che, lì in sciâ pörta,
San Pietro o te gh’aspête,
Pronto pe fâte scörta.

Intrando, o chêu o se t’impe
De mistica poexia;
A lè d’ûn’atro mondo
L’aja che se respîa.

E ûnn-onda de ben’ese,
D’amô, de fede e paxe,
Pâ ch’a te fasse e frasche,
Pâ ch’a t’abbrasse e baxe!

In t’ûnn-a lûxe sacra -
Se ti te vörti in gïo -
In sce l’artâ, in sciâ croxe,
Te s’appresenta Dio.

E allôa ti chinn-i a testa,
Ti cazzi in zenoggion....
Ti preghi... e pöi ti sciörti
Premióu da-o sêu perdon!....

Ah! No scordate mai
Che in çimma d’ûn çentê,
Tûtta smangiâ da-o tempo,
Ghé a Gexa de San Pê.

[p. 11 modifica]

Ch’a gh’à de ville in gîo,
Che a-i pê ghe franze o mâ;
Che drento a lê ghé Dio
Dispösto a perdonâ!....