Poexie zeneixi do Feliçe Santi/Augürîi
| ←Bocce | Poexie zeneixi de Auguri pe-o primmo de l’anno |
A l’amigo Maffêo→ |
Incommensando l’anno, no stemmo andâ a çercâ,
No specolemmo tanto, quello ch’o ne portiâ.
Rallegremmose, invece, ch'o segge sordo e mûtto
E che pe nöstra paxe, a noî o ne taxe tûtto.
Perché meschin de noiatri se mai ne fîse dæto
De vedde l’indoman, savei comm’o lê fæto!
Perché a realtæ in t’a vitta, pûrtröppo a lè inferiore
A-i sêunni ch’emmo fæto e-a scangia de colôre.
Perché no ghé progetto, pe quante ben stûdiôu,
Ch’o no se desfigûe quande o lé realizzôu.
Dunque lè sempre mëgio de no saveì preciso
Quello che o vëgio tempo de noiatri o l’ha deciso.
O sàiva ûn gran malanno conosce l’avvegnî,
Savei primma do tempo comme a l’andiâ a finî!.....
Che no savendo, invece, quello che succediâ
N’arresta armeno o sfêugo de poei filosofâ.....
Filosofâ o passôu?..... Magra soddisfazion!
Formâ de repentiô e de dixillûzion!...
Dîxe ûn proverbio antigo, che çerto o no l'ha törto;
« Quello che lè passôu, creddeivelo, o lè mörto »
E ûn’atro ancon ciû vëgio: « No allamentæve mai
Do læte ch’èi versôu! ». De fæti, amixi câi,
Quello che-e stæto è stæto!... A che scöpo tornâ
A quello che, öramai, no poemo ciû cangiâ?...
Inchinnemmose dunque, amixi, e constatemmo
Quante lé mai meschin o pösto che öccupemmo,
Fra ûn passôu chi ne scappa, ch’o no se pêu acciappâ,
E ûn’avvegnî che noiatri no poemo indovinâ.
Atra förza non’emmo che quella d’augûrase
Tûtto quanto de ben a-o mondo pösse dâse;
Pagando, ben s’intende, questa nöstra ambizion
Co-a misera monæa de l’immaginazion!
No!... Atro mezzo non’emmo, atra förza, atra bâze,
Che fabbricâ castelli in to giardin de l’âze!.....
Cöse pösso augûrave perché ve contentæ?.....
Sentimmo, amixi cai.... föscia a feliçitæ?.....
Çerto che sta parölla drento de lê a rinsæra
I dexiderii tûtti di ben de questa tæra.....
Però « feliçitæ » lè ûn termine impreciso,
E o sö significato o cangia e o lè diviso
Secondo o dexideio de singole personn-e.
Pe ûn, l’amô o pêu ëse ûnn-a sörte de ciû bonn-e;
Pe ûn’atro, son i önori; pe Tizio, so’ e palanche;
Pe Cajo, son..... ma basta!..... Hö poia ch’a ve stanche
Questa lista variante, ch’a no finieiva mai!...
Cöse pösso augûrave?..... Sentîme, amixi cai:
Di vöstri dexidei essendo ancon a-o scûo,
Mi v’augûro o possesso d’o ben o ciû segûo;
Senza do quæ, e palanche a ninte pêuan servî;
Senza do quæ, l’amô mai se porriâ gödî;
Do solo ben che, a-o mondo, o l’agge da valûte.....
A l’alba do nêuv’anno, mi v’augûro: a Salûte!.....