Ms. Marston 56/Mirachullo de messê santo Andrea apostoro (2)

Manoscrito Marston 56, 1465
Mirachullo de messê santo Andrea apostoro (2)
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
[p. 79v modifica]
Mirachullo de messê santo Andrea apostoro.

Lezesse de um vescho lo quâ viveiva monto onestamenti e avea grande devociom in messê Ihu. Xe. e in messê santo Andrea. E agiando de questo lo demonio grande invidia, in monti modi studiava de intentallo e de inganallo. E a la fin lo demonio preize forma de una femena fantina e vègne a lo paraxo de questo vescho e disse che ella se vorea conffessâ da ello. E lo vescho ge mandà a dî che ella se devesse confessâ da lo so confessao, a lo quâ ello avea daito larga libertae. E ella ge mandà a dî che ella non vorea dî le soe secrete sarvo a ello. E lo vescho consentì e lassalla vegnî a ello. E seando asetai inseme ella incomenssà a dî: "Segnor mê, mi como zovena figia de rè sum vegnua a voi in abito pellegrim e si me sum partia da mê paire, persochè, cossì como rè, o me vorea dâ per mogiê a um zovem lo quâ era grande segnô, a lo quâ e' respoxi che avea in odio ogni cossa carnâ e che avea promisso a Xe. la mea verginitae. E vegandome costreita da mê paire, e non possandoge contradî, e' me sum vossua avanti partî ocurtamenti, cha vegni me[sic] de quello che o promisso a Xe.. E mi, odando de la vostra bona fama, e' sum vossua vegnî chì sote la vostra goardia per schivâ la vanitë de lo mondo."

E lo vescho maravegiandosse monto de so e vegandola monto delichâ, si la incomenssà monto a conffortâ e se professe[sic] monto de aitorialla in ogni cossa, e si l'inconvià quello iorno a disnâ conseigo. E ella schuzandose disse: "E' temo che questo non ve fosse de infamia." E lo vescho ge disse como a la tora ge sarea de monte persone, per che questo non ge sarea de infamia. E ella consentì.

Or asetandose a la tora, l'um promê l'atro e li atri de intorno, lo vescho goardando a questa fo monto preizo de ella, in tanto che o deliberava in so cör lo modo de peccâ conseigo. E stagando lo vescho in quella tentaciom, subitamenti messê santo Andrea vègne a la porta a guiza de um pelegri[sic] e pichà monte[sic] forte la porta per vorei intrâ dentro. E lo vescho disse a questa se ge piaxea che ge fosse averto. E ella disse de non, fin a tanto che o non avesse assoto alchune questioim che ella ge vorea fâ. E lo vescho disse: "Inter noi non è chi sapia espone questioim a questo, ma voî como savia farei la questiom." E ella disse: "Sea, e fai demandâ a questo quâ è lo mao mirachullo che Dee feisse in pocho spacio." E seando lo pelegri[sic] demandao de la questiom per lo messo de lo vescho, e ello respoze che la deversitae è la tes[t]a de le persone, che tuti li homi chi eram e saram in fin a la fin de lo mondo o non se ne troverà doi chi in tuto fossem semegieivi l'um a l'atro, e in si pocho lögo sum tuti designai lo stao de lo corpo. E faita la reposta piaschaduno disse che veramenti o l'avea ben respozo.

E lantora ella ge fè l'atra questiom e disse: "Va e demandage in quâ lögo è pu ato la terra da lo cel."

E lo pelegrim disse: "Va e dige, là und'è lo Segnô messê Ihu. Xe., lo quâ preize carne umana e con quella è resusitao."

E fo affermao propiamenti da tuti.

E lantô questa prepoze la tersa questiom e disse: "Se ello assollve questa, si ge sarà averta la porta." E disse: "Va e dige quanto è ato lo cell da la terra."

E faita la demanda lo pelegin[sic] disse: "Va e dige che ello po megio assollve questa questiom, persochè ello l'a mezurâ."

E digando lo messo la reposta, deprezente questo demonio da l'atra parte se partì a modo de um fumo. E vegando lo vescho questo, si se repreize monto de lo so peccao e comandà che fosse averto a lo pelegrim e che o fosse menao suza. Ma o non fo trovao. E pöa in vixiom messê santo Andrea aparse a lo vescho e ge disse como ello l'avea deliberao da lo demonio.