Ms. Marston 56/De lo miracoro de san Jacomo apostoro

Manoscrito Marston 56, 1465
De lo miracoro de san Jacomo apostoro
azonto maiuscole, pontezatua, tratin inte forme interrogative e diacrittichi (segondo a prononçia do XVIII sec. e e reggole do Prien do 1745; ecetto "ë" = æ, "ö" = œu);
lasciao a tirde in sciâ "n", in corscivo i atre ligatue, in apiçe e coreçioin posterioî; tra e parentexi quaddre e lettie da azonze, tra e tonde quelle da esponze;
[p. 87v modifica]
Lo miracoro de san Jacomo apostoro

O fo um zovem lo quâ monte fië andava a messê san Jacomo con grande devociom. E ello voiando andâ a lo apostoro quella nöcte, ello cheite in lo peccao de la carne. E ello quella nöcte ihamà lo demonio, e deprezente lo demonio fo vegnuo in la forma de messê san Jacomo, e aparse a questo zovem e si ge disse: "Cognosime-tu?"

E lo zovem disse: "No."

E lo demonio disse: "E' sum sam Jacomo apostoro, lo quâ tu ê uzao de vexitâ ogi[sic] ano." E disse: "E' me maravego monto de la toa devociom, ma apensate pöa che insisti de caza ê cheito in fornichaciom, e non seando confesso, como pöi-tu esse ardio de vegî[sic] a mi a lato de pelegrin? E' non so como o possa piaxe[sic] a Dee, ni a mie. O non se dè cognosse cossì fâ mâ chi uncha dexira de vegnî a mi pellegrinando se avanti o non se confessa e fasse penetencia e pöa anderai a lo to pelegrinago." E lo demonio ge aparsse anchora una atra fiâ in forma de lo apostoro e monto lo confortava in quello che o g'aveiva prepozo de fâ, e pöa o ge disse che in nussum[sic] modo o non ge poiva esse predonao, se ello non se tagasse lo menbro, e pöa o ge disse: "Grande beatitudem averesti se ti te amasasti, che ti sereissi faito martiro per mê amô."

Or la nöcte vegando[sic] e li conpagnoni dormiando, ello preize um cotello e tagasse lo menbro e pöa lê mesmo se ocize. Unde li conpagnoni vegando, e so temando de esse incorpai de omicidio, incontenente e' fem una fossa per sepelilo. E vogandolo sepellî, ello resusità e cointà a li conpagnoni ogni cossa, como era intervegnuo, e disse: "Pöa che me avi ocizo, li demonei vègnem e me preizem e me menàm inver Roma, e deprezente e' l'aparsse messê san Jacomo chi monto duramenti repreize questi, e aihando monto questionezao inseme, e constreiti elli da messê san Jacomo, parseme che noi vegnisemo in um prao, e lì g'era la Vergem Maria com una grande conpagnia, e ella demandà de messê sam Jacomo, e ella me reize la vita como voi vei, e pöa a repreize li demonei de la dura e marvaxe reza."