Li fioreti de messê san Francescho
cap. 14
da-o manoscrito Marston 56, f. 133r. - 156v., da libraja Beinecke de Yale, 1465;
clicca i asterischi pe di rafronti co-a verscion toscaña;
clicca o segno inta colonna de scinistra pe vixoalizâ a verscion toscaña a fronte

[p. 137r modifica]14.

Esando[sic] una vota san Francescho, in lo incomenssamento de la relligiom, recogeito in um lögo con li söi conpagnoin, e parllando in frevô de sprito, o comandà a um de lô che in lo nome de Dee che l'arvisse la soa bocha e che o parllasse de Dee so che lo Sprito Santo lo inspirasse. E seguiando lo frai e parllando de Dee maravegozamenti, san Francescho ge disse che o taxesse, e comandà a um atro lo semegeive. E obediando quello o parllà de Dee sotillisimamenti. Semegeivementi san Francescho ge misse silencio e comandà a lo terso che o parllasse de Dee. Lo qua semegeivmenti[sic] parllà preffondissimamenti de le cosse secrete de Dee, che san Francescho cognossè che ello, cossì como li atri doi, parllavam de lo* Sprito Santo. E questo se mostrà per aspersso segnâ, perssochè in questo parllâ ge aparsse Xe. beneito in figura de um zovem, e benixiandolli o li inpì tuti de tanta dossesa, che e' fon tuti för de lor, e stavam como morti non sentando niente de questo mondo. E pöa, retornando in lor, san Francescho ge disse: "Fraelli mê carissimi, regraciai Dee, lo qua a vossuo revellâ per la bocha de li sinplici lo tezoro de la sapiencia divina; perssochè Dee è quello chi arve la bocha a li muti, e le lengoe de li sinplicij fa parllâ saviamenti."

A lozo e a gloria de Xe. e de lo gloriozo messê san Fancescho.