Cava in to remoin 1930/O MAE GNAOGNIN
| ←Disavventûa | In to remoin de O mae gnaognin |
Mattin→ |
Ö MAE GNAOGNIN
Ö mae Gnaognin o l'é ùn gattin noello
tûtto graziette e lesto comme ûn föin;
o côre, o sâta apprêuvo a ûn remescello
e o fa ballâ fra mezo a-i sêu sampin.
Quando o me vegne in scoso, 'sto frascöso,[1]
m'invita a caressalo co-e sûcchae:[2]
o me se fretta, o rönfa, o fa ö grazïoso,[3]
o schersa con de finte mordiggiae.
De votte lascio vêugia a sêu cöppetta
e finzo de no veddimôu vixin;
co-a sampa o me tîa forte pe-a giacchetta
e pâ ch'o digghe: Ninte, pe-o minin?[4]
Da ûn po' de tempo o l'é vegnûo nervoso,
s'é faeto secco e no vêu ciû zûgâ;
o gnaogna co ûn vôxin tanto pietoso[5]
che mi ghe lascio a porta spalancâ.
Gh'é 'na gattin-a gianca ch'o çimenta
e lë a divora con de lunghe êuggiae,
ma quando o l'avvixinn-a a m'o scarpenta[6]
e a casa o torna carego d'ungiae.