 |
Questa pagina a l'è stæta corretta. | |
XXI.
At ille negavit, dicens: Neque scio, neque novi, quid dicas.
Et exit foras ante atrium, et gallus cantavit.
S. Marco, xiv, 68.
E ’nmentre ch’i ghe fan de tuto ’n po’,
San Peo ch’i s’ea fermà ’nte ’r coridoe,
E i se scaudava ’ntorno a ’n gran falò,
Un i ghe diza: - Te t’ei coo Signoe!
San Peo a sta verdina, pensè ’n po’,
Daa petachina i scangia de coloe;
I diza ’ntra de lu: - Adio, a ghe l’ho!
E poi i ghe fa: - No ’n paola d’onoe.
No ch’a ne gh’eo, sì che te gh’ei, no e sì,
La stava per sucede chi sa che
Quando ’n galeto i fè chichirichì.
E San Peo che o Signoe i gh’aeva ito:
Se canta ’r galo te m’anegheè,
Per no anegalo i se n’andè via drito.
