 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
CAP. XIV.
55
quelli che ean a toa, u l’ha cumandòu ch’â ghe füsse dæta.
10 E u l’ha mandòu a fâ taggiâ a testa a Giuvanni in prexun.
11 E a so testa a l’è stæta purtâ in t’ün bassî, e dætа â figgia, a l’ha purtâ a so muæ.
12 E essenduse avvixinæ i so discepuli, han piggiòu u so corpu e l’han seppelîu, e sun andæti a dâne nutisia a Gesü.
13 Gesü avendu sentìu questa cosa, u se n'è andætu de là in t’ünha barchetta in t’ün leugu sulitariu e dezærtu; e avendulu savüu ê türbe ghe sun andæte appreuvu а pê da ê sittæ.
14 E Gesü, disceizu dâ barchetta, u l’ha vistu ünha gran türba, e u n’ha avüu cumpasciun, e u n’ha guarìu i marоtti.
15 Ma essenduse fætu seia, se sun accustæ a lê i so discepuli, e g’han ditu: u leugu u l’è dezærtu, l’ùa a l’è zà passâ; licensia ê türbe, perchè se ne vaddan ne i villaggi a accattâse da mangiâ.
16 Ma Gesü u g’ha ditu: nun han bezeugnu d’andâsene; dæghe vuiâtri da mangiâ.
17 E lu g’han rispostu: nun emmu chì che sinque puen e duì pesci.
