D'orofoeggio, e seì Pueta da re feste;
No come mi, che ro son que pars este,
Vui, che seì cosi aguzzo, e cosi lama;

Voreì cosi delongo, che ra brama
Dri vostri versi dentro cuoè me reste?
Feme un sonetto un pó, viegne ra peste
m'hei cosi deto in tutto in tutto mama?

Chiazza puoè, che levaò d'in quello scoso
me son dra me carissima Peretta,
Non sò chiù cose se gusto, o reposo:

Cante per consoreme* un po un'horetta,
Che chì me fermo, e ra sanfornia poso
Per aspietave vuì con ra musetta.



Puoè che ro só ra sò lanterna cruoeve,
Ch'a ro mondo intro morro o tegne votta,
E ro lume, che luxe, e che no scotta
Prima che in Cie ra lunna se descruoeve;

Mi me n'escio de casa, amó me muoeve
L'annima brilla, e gusto a tutta botta,
Vaggo, che amó voè, che dra me devotta
Ro vivo sò ra viva lunna altruoeve:*

L'è un scuro inviero troppo desonesto,
Ma mirando ro Cie de lumi aceiso