De raggia e de venin,
Che me a trovei sbattua tutt'alorá
Li sciù un baloú de scara
Tutt'invers'aggreppia, descaveggiá;
Ne a mi mai me bastava
L'annimo a stagh'appru[o]eo per consolara,
Che me dava boghezzo
Questo grosso frettez[z]o.

Quande veggo sto sció
Che li comm'un Lion, comm'un Lionfante,
Con ra spá o l'investì
Tutta ra turba, ch'o l'havea davante,
Che tutta spaventá scentò, e sparì.

Svanio questo sciaratto
Restò tutto sbrigoù,
Solo che a porta o m'havea sconquascioù;
Mé suoe da puoé revegne
Ra moere chi gh'inversò se misse a luoego,
E fôí tutto quietoù sto brutto zuoego.

Puoe lié comm'hommo lesto, e raxoneive,
Vedendome ra porta má trattá,
Disse: Meistra Manuoé,
No ve piggié fastidio,
Ch'haggie feto sto má,
Che a vostra porta s'aggiusterà ancuoe.
E li invisibilio
Fè vegní o bancará,
Chi ben me ra ciavò,
Si che ra porta è giusta ciu ch'allò.
E così in questo feto
Restò tutt'aggiustoù; finio ro ceto.
E ben cose ve pá?