A ro Sció Giambattista Montuoeggio pregandoro d'acattaghe no sò quante lire de paghe


Caro Sció Giambattista
Ra mé fortunna trista
Fin a deman no vuoe che viegne a Zena
E mentr'in fin mi no sò cose faghe
V'aregordo re mé lire de paghe.

Che se per sorte vuoi me mincionassi
Metteive pu intra stacca quattro sassi
Perchè ni ciù ni men, ni men ni ciù
Mi me vorreiva battemeghe sciù

Deman mi vegnirò
Fra tanto s'o se pò
Me premereiva assé
Savei ro prexo giusto che faremmo
Donca per quanto ben nuoi se voggiemmo
Destendeimero chì per carité
E fra tanto resté
Che Dé ve guarde da forná astissoù
Da hommo desfrattoù
Da famiggia marotta
E da previ per casa con ra cotta.


A ro mesimo


Caro sció Giambattista
Scassem'un poco da ra vostra lista
Mi ciù non posso sofferí st'istuoeria
Che me tratté de longo da merlotto
Vuoi si me fé vegní giust'in memuoeria