Amare, aveggioné, stoppose, e passe.

E de ciù l'atro di,
Che con sò suoe li in ciassa a se sciorava,
Cassandoseghe attorno,
O se ghe misse a dí viso de fava,
Mostasso de foin,
E trentequattro assì de Ganellin.

De ste cose aoa stransito; ma puoe,
Quello che ciù gh'ha instorborio o cuoe,
L'è, che l'è dotrei di,
Che questo furbo chì
Insemme con so fré, chi è retiroù,
Essendo pre ciù 'otte intrapelloù,
In fin se lascià intende
Ch'o non ghe ne vuoe ciù, ni dá, ni vende.

E per questo humilissima
A me stessa Polonia
Sconzua, prega, e supprica
So Signoia Lustrissima,
Imprecando a ro solito
O sò benigno offitio,
Che vuoeggie pre so gratia
Menestraghe giustitia,
Ciamandoro, e strenzandoro
Li subbe penna duprise
A refaghe ra decima
Pre o tempo preterito
Chi ghe tocca d'ingiuia
Secondo i negotij;
De ciù faghe sententia,