Puoe m'osservavan mie,
E così sciù doi pé
Concrudeivan tra ló ra verité,
Diggando: fra ló doi se son trové.
Ra bestia peis'unn'onza, e chi ra menna
Non bast'ese trei quarti a mara penna.

Solo me ven ra frenna,
Che così in tro passá
Da quello rusticante consistoro,
Doppo d'haveime ben miss'a ro loro,
Me foi det'in tra schenna unna saxá,
E mentre che mi stava a lamentame
Quello vostro treitó de vetturin,
Così per confortame,
Feta ra croxe con re die dre moen,
Commensà a fame un zuramento faso
Che l'è ra mura chi gh'ha tiroù un cazo,
E mi che de deré non me ghe veiva,
Era così piccion che me ro creiva.

Taxei, sentí st'Istuoeria,
Ch'oura me ven in memuoeria,
De questa vostra rozza
Taggiá con ra piccozza,
Ra qua per verité,
Per no scordase ra so gravité,
Si ben direi, ch'a l'era
Ancon troppo lengiera,
Si ben ch'a fava ben ri passi adaxo,
Me ghe successe quest'horribil caxo.
Ch'in tro satá s'un fosso,