Onde, se don spuá ro parei mé,
Questi vostri sonetti a fe de doa
Appointo fan dri Previ ro mesté.

Ri qué in utroque foro in gratia soa,
Comm'han ben vuointo inanti ri paré,
Ponza sciù ro deré puoe con ra coa.

Con ra coa, senza coa, comme se sé,
Vuoi me dé gusto, e m'oré pu inzegná
Per rendeve ro gusto che me dé.

Se ben sò sciù ra fin comm'ho da fá,
Ch'ho con meigo un secretto fin che vive
Per quand'oeggio dá gusto a un vostro pá.

Vorei che ro destende, e ve ro scrive,
Zuoego a ra morra con mié fré menó
Usque ad effusionem inclusive;

Ma questo ve ro diggo, monsignó
In confession che non ro mostrereiva
Muoé, per quant'oro s'ascad'a ro só.

Ma che mi mortalmente pecchereiva
S'in luoego d'un mé fré non ve tegnisse,
Perchè havei ciù virtù che non me creiva.

Vuoi con bonne parolle, e peire nisse
Dí serte cose, che ro Galateo