Son steto de presenza
A visitá ro gran de meistr'Andria,
Ro qua ghe n'ha, ma l'è figgiolla mia,
Così de quello, ch'ho piggioù da lé,
Ve ne mando ra mostra in tr'un papé,
Donde se lezerei
Scrito ro peiso e prexo ghe virei;
E se voressi un atro gran da reo,
Ne mand'un atra mostra ch'ha sò neo,
E sciù quest'atr'e un atr'ho scrito assì
Ro peiso e ancon quanto ro vendan chì.
Se ne vorrei piggiá,
Non manché d'avisá,
Perchè mi, ben se sa
Comme bon servitó, che son de cà,
Oevererò orenté pe ro sció Ducca
Tutta ra poca sá, ch'ho d'in tra zucca.


A so coxin chi oreiva ese pagoù in tant'oerio da unna dita ra Cagninna.


Carissimo Coxin,
Vuoi ve pensé condí l'insalatinna
Con l'oerio, che vorrei da ra Cagninna,
Ma se ghe dé martuoerio,
Lé se ne fuze, e vuoi porrei dí: oerio.
S'havei patientia per amó de Dio,
Tanto senz'oerio starei ben condio.