früstanniu tütta peççe e sarçitüe, u sciurtì d’in ca’ curindu.

Doppu pocu u turnò: e quand’u turnò u gh’aiva in man l’Abecedaiu po-u figgiö, ma a cazacca u nu ghe l’aiva ciü. U povou ommu u l’ea in manneghe de camixa, e de föa neiava.

— Puæ, e a cazacca?

— L’ho vendüa.

— E perché l’ei vendüa?

— Perché a me fava cadu. —

U Pinocchiu u l’acapì questa risposta o-u xöu, e nu puendu frenâ l’inpetu du so bun cö, u sâtò o-u collu du Geppettu e u cumençò a baxâlu pe tütta a faccia.