 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
— Inte quella grotta — u disse alua tra lê — ghe dev’ese du fögu. Tantu megiu! aniô a sciügâme e a scâdâme, e doppu?... a saiâ cumm’a saiâ. —
Pigiòu sta resulüçiun, u s’avexinò a-a scügêa; ma quand’u fü li pe aranpinâse, u sentì quarcosa sutt’ægua ch’a muntava, a muntava, a muntava i-o-u purtava per l’aia. U çercò sübbitu de scappâ, ma ormai l’ea tardi percose cun so grandiscima maaveggia u s’atruvò pigiòu inte ‘na grossa re’ tramezu a ‘n bulezümme de pesci d’ogni furma e grandeçça che luciavan e sbateivan cumme tante annime despiæ.
.jpg)
I-o-u mæximu tenpu u vidde sciurtî d’inta grotta ün pescòu mai brüttu, ma tantu brüttu, ch’u paiva ün mustru mæn. O-u postu di cavelli u gh’aiva insci-a testa ün custu d’erba verde bella drüa; verde
