 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
— Cose t’inporta da scöa? A-a scöa gh’aniemu duman. Cu-ina leçiun de ciü o cun üña de menu, s’aresta delungu i mæximi axi.
— E u meistru cos’u diâ?
— U meistru o-u se lascia dî. U l’é pagòu aposta pe mugugnâ tütti i giurni.
— E mæ muæ?
— E muæ nu san mai ninte — rispuze quelli açidenti.
— O-u sei cose faiô? — disse u Pinocchiu — U Pesciu-can vöggiu veddilu pe çerte mæ raxuin... ma aniô a veddilu doppu a scöa.
— Povou aze! — resegundò ün da banda — Cose ti creddi? Che ‘n pesciu de quella grusceçça u gh’agge cuæ de stâsene li a fâ u tö commudu? Cumm’u s’é ruttu, u piggia u purtante pe ‘n’atra parte, e alua chi s’é vistu s’é vistu.
— Quante tenpu gh’é vö da chì a-a spiagia? — dumandò u mariunettu.
— Inte ‘n’ua, semmu bell’e ch’anæti e turnæ.
— Dunque, via! e chi ciü cure, u l’é ciü bravu! — criò u Pinocchiu. —
.jpg)
