 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
de maaveggia, e u l’arestò la inbâgiòu, cu-i öggi spalancæ, cu-a furçiña per l’aia e cu-a bucca piña de pan e de côusciû.
— Cos’a l’é mai tütta sta maaveggia? — disse riendu a buña donna.
.jpg)
— L’é... — rispuze u Pinocchiu — l’é... l’é... che vuî sümeggiæ,... vuî m’aregurdæ... sci, sci, sci, a mæxima vuxe, i mæximi öggi... i mæximi cavelli,... sci, sci, sci... vuî ascì gh’ei i cavelli türchin... cumme lê! O Fuæta caa!... O Fuætiña mæ!... dîme che sei vuî, proppiu vuî!... Nu me fæ ciü cianze! Se savesci! Ho centu tantu, ho patiu tantu!... —
E intu dî cuscì, u Pinocchiu u cianzeiva a derüu e cacianduse in zenugiun pe tæra, u l’abraçava e zenugge de quella dunniña misteiuza.
.jpg)
