— Me stà ben! Pürtroppu me stà ben! Ho vusciüu fâ u pelandrun, u vagabundu... ho vusciüu dâ amente a-i cattivi cunpagni, e pe questu a sfurtüña a me persegguita delungu. Se fuise stætu in figgiö cumme se de’, cumme ghe n’é tanti; se gh’avesse avüu cuæ de stüdiâ e de travaggiâ; se fuise arestòu in caza cu-u mæ povou puæ, a quest’ua nu m’atruviæ chì, in mezu a-i canpi, a fâ u can da guardia a-a caza de ‘n paizan. Oh, se puese rinasce ‘n’atra votta!... Ma ouamai l’é tardi e ghe vö paçiença!... —
Fætu questu magru sfögu, ch’u ghe vegnì proppiu do-u cö, u l’intrò drent’o-u cazottu e u s’adurmì.