E u cazette cuscì mâ, ch’u l’arestò cu-a testa ciantâ ‘nta bratta da stradda e cu-e ganbe drite sciü per l’aia.

A-a vista de quellu mariunettu ch’u ganbettava a testa in zü c’üna veluçitæ incredibbile, u Serpente u fü piggiòu da ‘na tâ cunvürsciun de rie, che rii, rii, rii, a-a fin, do-u sforçu du troppu rie, se ghe scciancò ‘na veña insci-u stömmagu: e quella votta u muì pe ‘n davei.

Alua u Pinocchiu u cumençò turna a curî pe arivâ a-a caza da Fue’ avanti che fesse scüu. Ma lungu a stradda, nu puendu ciü resciste a-e fite teribbile da famme, u sâtò ‘nte ‘n canpu cun l’intençiun de cögge pochi sccianchi d’üga muscatella. E mai ciü u nu l’avesse fætu!