578
Per fidê ûn pö de pastetta,
Per rison sasci, e risetta !....
E per fâ a cosa compia
Dexe onçette pe ûnn-a lia
Con ficcâghe a carta grossa!...
(Ma metteivan sciù carrossa.)
Paise d’öu dove ognûn poeiva
Fâ o mestê, e l’arte ch’o voeiva,
E magara duî, e treì
Senza drïto, nè saveì,
Vegnî meistro in sce duî pê
Per guastâ l’arte, e o mestê!
Se veddeiva in tûtte e Ciasse
Exitâ per teja, strasse,
Giâ pe-e stradde mercanzie
Guaste, vegie, imbastardie,
E frattanto o Bûttegâ
Con pagâ tanta pixon
In sciä porta ozioso stâ,
Prinçipâ vegnî Garson.
Oh che Paise illûminôu
Dove tûtto ëa raffinôu!
Che progressi se façeiva!
Finn-a l’orbo ghe veddeiva,
Se sentiva parlâ o mûtto,
E intendeiva o sordo tûtto.
Un linguaggio poi s’ûsava
Nêuvo affæto; e se ciammava
O birbante galantommo
L’imbroggion ûn çimma d’ommo,
Se dixeiva all’ûzûrajo
L'ommo a-i povei necessajo,