 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Oh che sciäto che se sente!
Miæ ûn pö in stradda, quanta gente!
Pâ che aspëtan per sentî
L’estrazion do semmenajo;
Ma no fan atro che dî:
O l'è morto l'Uzûrajo,
Aoa scì ch’o e va a pagâ!
Quanta gente desgûstâ!
Sento o tanfo de Speziaja!...
Là gh’è ûn gerlo de pollaja!
Quanti galli sfaccendæ,
Tûtti a vezo impattaræ
Che discöran de politica!....
Bello e brûtto lì se critica;
Gh’è l’incredûlo, o cûjoso,
L’aze, o dotto, l’angoscioso,
O moderno , l’antiquajo,
Chi g’ha e carte e chi o breviajo;
Un s’inventa l’istoietta,
(E o Speziâ sbaglia a riçetta!...,)
Quello o scrêuve ûn gran complotto,
(E o Speziâ brûxa o decotto!....)
L’atro o g’ha o cæto da figgia,
(E o Speziâ rompe a bottiggia!....)
Che vespaio de mordenti
Lengne lunghe e impertinenti!
Sciorte ûn Mego?.... o va ammassâ!
Un Chirûrgo?.... o va a struppiâ!
O Speziâ pe-o lavalivo,
No ne fan restâ ciù ûn vivo.
Quando poi sciorte ûn de lô:
Dæghe tûtti ch’o l’è o Lô!....
