 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Amiae ûn pö berrette rosse!
Zêngan tûtti a-i canestrelli.
E de chi che bella vista!
Ve là a punta, ve là o mêu,
Ve là l’isoa de Berzezzi:
E o no se v’allarga o chêu?
Mi ve-o diggo in mae veitae
Ohe se fusse ûn scignorin
Me fajeva fâ ûn palazio
Proprio chi a Sant’Antonin.
A sto mondo s’affannemmo
Pe çercâ a feliçitae,
Che a no regna çertamente
In to sciato de çittae.
Chi vêu fâ ûnn-a vitta bonn-a,
No aveî lîte co-i vexin,
Vive in paxe e senza gêna,
Vegne a stâ a Sant’Antonin.
Se de caccia o se diletta
Chi o gh’attrêuva cöse o vêu:
Fra sti pin e ste bûscaggie
Canta sempre o roscîgnêu.
Se o no l’ha guaei d’appetitto
Chi de sorva o se ne rîe,
Perchè ûn giorno che o ghe stagghe
O se mangia finn-a e prie.
Miae ûn pö zû frammezo a-i custi!
Mangian tûtti senza tôaggia;
Miae là i piatti comme côrran,
Sentî l’oste comme o sbraggia!
E anche noî, cose ve pâ,
S’assettemmo in sce l’erbetta?
Aspetae che chi gh’è l’oste,
Ne comando ûnn-a mèzzetta.
