Pagina:Noberasco.Antologia.1930.pdf/139

— 141 —

Vorrïen cöntende a-a morte ûn figgio o ûn frae:
L’ätro in t’ûn gercio aççeiso de splendöre,
Scimile a-a gloria de l’Eternitae!


Pasqua


Pasqua de rêuse,
Pasqua de sô,
Pinn-a de incanti,
Pinn-a d’amô.
Canta e campann-e,
Canta i rien,
Cantan e stalle,
Canta i villen.
O gh’è pe l’aïa
Tûtta i ’na festa,
Ghe pâ i ’na muxica
Drento a-a foresta.
’Nna vitta nêuva
A le sccioïa,
De vive a gioia
O mondo o crïa.
I pröi son verdi,
Scioïi son i orti
E finn-a e fosse
Di nostri morti
Son meno triste,
Son tûtte odô,
Quexi a conforto
Do nostro dô.
Portae, campann-e,
L’allegro osanna
In casa a-o ricco,
Drento a-a cabanna,
Daene o sörrïso,
Daene a böntae,
Rendei feliçe
L’umanitae!...