Pagina:Noberasco.Antologia.1930.pdf/109

— 111 —

Che stan tûtti attoniti
A-i gesti de Dee:
Lazzû de Parigi
Ghe va i mudellin,
De Lundra, de Vienna,
E fin de Berlin,
E se nu u vueî credde
Andaeveghe a miâ,
Perchè mi sun stancu
De cüre e parlâ.
Ringraziu u Segnü
D’aveîme mandòu
Un toccu de banca
Da stâghe assetôu.
Chi armenu riposu
Tranquillu e segûu....
Ve daggu ûn abbrassu,
Ve fassu ûn salûu,
Pe aveîme cun pazienza
Pe-a stradda accampagnou,
Pe aveime laettu a vitta,
O armenu criticou.
Che se, vôtandu a pagina,
Non m’ei troppu capïu,
L’è tûtta curpa vostra....
Du restu me ne rïu!


F. NOBERASCO

Nato a Savona nel 1855. Canonico e prelato domestico di S. Santità. Oratore sacro e scrittore. Vivente.


Glorie de Savonn-a


In sce-a tôre do Brandale,
Che a l’ha nomina immortale,
Quando o sêunna a gran campann-a,