quese lo corpo e gi fo dao.
276e vegando menar con le
un atro disciporo privao,
Nichodemo gram maistro,
chi de zo era turbao,
280doloroso e monto tristo;
e aduse lo ferramento
che en cotae cosse se usa,
per dezshavar de co tormento
284lo santo corpo e me[1] zusa.[2]
e quando e li[3] vi venir
per fa zo[4] che se covenia,
e comenzai de revenir,
288e me sforzai a dar aya.
l um de lor li ihoi traxea;
l atro lo corpo sostenea;[5]
e lagremando lo rezea,
292e rezando l abrazava.
e quando a basso fo devoso
nixum partir no me poea
de su lo corpo sprecioso[6]
296unde e tanto amor avea.
comego pianzea ogn omo
chi d entorno m eram lantor;
ma no so dir quanto ni como
300era lo pianto e l amaror.
lo sol no a splendor cotanto,
ni atra cossa tanto odor,
como lo doce corpo santo
304de lo beneito Redemtor.
e cossi como morta stava
e passar[7] de gram dolor;
de lagreme tuta bagnava
308la faza de lo me amor.
e poi baxava e man e pe,
e mi sbatando tuta via,
dixea: guayme, segnor me,
312per che som e da voi partia?
che ave voi dito ni faito
da esse cossi mar traitao,
ni per che voi sea staito
316a cotar morte condennao?
denanti mi ve vego morto,
doze speranza e vita mea;
da scampa no so pu porto
320ni speranza chi uncha sea.[8]
car fiior, quanta alegranza
me de lo vostro naximento
como e cambi in gran tristranza[9]
324ver de voi tar finimento!
se no che me penserea
aver faito d un mar doi,
pu vorenter mo ocirea[10]
328cha dever vive senza voi.
car segnor De, tu me consora[11]
de lo to Spirito Santo,
chi me vei romaner sora
332in turbation e in pianto.
de le lagreme che faxea
per le doie desmesurae
grande abondazia[12] descorea
336sum quele menbre sagrae.
segondo che se trova scrito,
in una prea par anchor
le lagreme de che v o dito,
340chi ge caitem alantor.
en quelo me pianto e lamento
donde e era in quel or,
vegnandome in regordamento
344li faiti de lo me segnor,
tut e[13] capitorava,
como elo era annunciao,

  1. 284. forse mete.
  2. 276-84. costrutto difettoso. Ma forse si aggiusta ponendo mena (menò) in luogo di menar.
  3. 285. ms.: eli.
  4. 286. ms.: fazo.
  5. 290. sostentava ?
  6. 295. precioso meglio che specioso.
  7. 306. passaa. -
  8. 320. sea: sembra scritto soa.
  9. 323. tristanza. L’o di cambio può essere eliso; onde meglio cambio che cambiaa.
  10. 327. cosi il ms. Od errore per me, o piuttosto da scriversi m’oocirea, cioè m’ōcirea. Mo è scritto con lettera maiuscola.
  11. 329. consora è scritto quasi consore, e dopo è aggiunto un piccolo a, isolato.
  12. 335. abondanzia.
  13. 345. il ms. tu te, e questo secondo t è misto di r. -