140no canbiar to pensamento.
no curar de oyr quelui
chi disse mar[1] d aotrui,
che se tu no uorai oir
144elo se guardara ben de dir.
entre queli che an discordio
meti amor, paxe e concordio;
azo che no crexa lo mar,
148pensalo tosto d amortar.
de la gora te guarda ben,
che tu no la laxi senza fren,
ma sei senpre asteneiuer
152de lo maniar e de lo beiuer
zo e a certa ora e staxon,
ordenaminti e con raxon
e con gran tenperamento,
156pur per to norigamento.
Saramon dise auertamente
che per la gora mor pu gente
ca per iao chi sea;
160esto per fermo ogn omo crea.
ma dir te uoio de lo uin,
chi e pezo ca uenin.
como da fogo te ne guarda,
164che lo so caror no te arda.
l uso de le tauerne fui,
che tu n e[n]grasi pur atrui,
e li senpre te consumi,
168enprendando re costumi.
Tu senpre . . . . . . . . . .[2]
e atri n enpe pur la soa;
de la toa gran faiga
172l atru masnaa se ne noriga.
no usar beiuer la matin,
che monti homi mar lo vin,
che per usaza che li an
176perden seno e qua[n]to li an.
chi lo uor poi desussar
no po l usanza mai laxar,
e como pu l omo inuegise
180questo mar pu rezouenise.
chi per si pocho perde senno
pezo e ca un sacho de breno.
or pe[n]salo de beiuer si
184che lo uin no beua ti.
en tucte guise sei auisto
de no prender re aquisto,
ni de far alcun ingano
188donde l anima aia dano.
nixuna cosa in ca te uenga
che restituir te la couenga;
per pocho guagno se fa mar
192chi penna da perpetuar.
quando t e oso o mister,
spendi tosto e uolunter,
ma monto ben te uoi guardar
196como e quando lo dei far.
sapite si amesurar
che l auer te posa durar;
niguna cosa sta ni dura
200en la quar no e mesura.
e quando atrui uei conseiar
no ge uoler aproximar,
se demandao no g e staito
204o no t aperten lo faito.
alcuna rixa ni garbeia
ni quando atri s acaueia,
donde tu no agi a far,
208no ge corre ni g andar,
che el e monto gran follia,
e ben o uisto pusor uia
che queli chi ge son andaj

  1. 142. il ms. ha due volte mar.
  2. 169. lacuna; suppliremmo: uoi la borsa toa.