Pagina:Lunaio.reginna.1887.djvu/24

Tra i bäsighi, tra i cincetti
Di cannotti e di gôssetti,
Tra e cioccäte che se sente
Za l’Italia lentamente
A l’imbôcca o nostro porto,
E con lê, mentre me vorto,
Tûtte e ätre barche apprêuvo
Caccian l’ancôa da-o Mêu Nêuvo
Mentre e nostre autoritæ
Li da-i Singai son schieræ.

Finalmente in sciä caladda
Sbarca o Re; ghe fan paradda
I sordatti tra e sûnate,
Tra i evviva e tra e cioccäte,
Tra i inchin sinistri e drîti
E boccûi, di Poæ Coscrîti.
Poi tra e frecce a gianco d’êuvo
Che gh’avventa Borgonêuvo,
In carrossa con Poistæ
O ven scû værso a çittæ.

Mentre Umberto o vá a palazio,
De cioccäte ûn pittin sazio,
Da-a stazion dell’Æguaværde
Carta e bûsciôa se ghe perde
Pe-a tempesta de personn-e;
E pä proprio che ghe tronn-e,
Che ghe säte i maôxi addosso
Perchè li dosso e bordosso
Chi va avanti e chi inderrê
E chi pä sospeizo in çê.