 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
L’ÆGUA DA SCRÏVIA
E L’ÆGUA DO GORZENTE
Sûnetto
Quande no gh’ëa che l'ægua do Condûto
E che s’incannellâva ne-a çittæ
L’ægua da Scrïvia, s’ammermäva o frûto
Do primmo pe miggæa d’interessæ.
Dixeivan ch’o l'ëa brûtto, ch’o l’ëa sciûto
D’autûnno, inverno, primmaveia e stæ,
Mentre che quello nêuvo zà costrûto
O l’abbondâva l’ægua a sazietæ.
Aoa, c’han misso l'ægua do Gorzente,
Quella da Scrïvia l’han zà dicciarâ:
Brûtta, cattiva, marsa e spûssolente.
Di baccilli e di microbi a n’aviä:
Ma, comme dïxe ciù d’ûn maldicente,
A l’è question de zêugo de canâ!
