Pagina:Lunaio.Reginna.1884.djvu/67

O SÒN DELL’ORGANO E DE CAMPANN-E

-)o(-

Sûnetto


Sêunna l'organo in gëxa ûnn-a armonïa
Ghe pä che cianzan tûtti i cherûbin,
E s’impe o chêu d’ûnn-a malinconïa
Ch’a l’ha do sovrûmano e do divin.

Ma quande a boccia a-o campanâ che gïa
De mette tûtto in dêuvia o campanin
Säta o nervoso, se ne vêu andä vïa,
E, pe pregâ, se dïxe: che streppin!

L’Ingleize, o Tûrco, o Rûsso, se vortian
Con äia rassegnâ verso l’orchæsta,
Ma quande sêunna o campanâ scappian.

E segge de dêuveì comme de fæsta
Ne-o sentî quell’eterno din, don, dan,
Da-e gëxe stæ lonten comme dä pæsta.