Pagina:Lunaio.Reginna.1884.djvu/62

Sensa lê pä tûtto brûtto,
Sensa lê no trionfa amò,
Sensâ lê pä smorto tûtto
E pä o giorno Sensâ sô.

Lë da patria a l’è a speranza,
Lê o sostegno dell’armâ,
Per lê vëgne l’abbondanza
E ciû a tæra popolâ.

Lê a l'addescia l’allegrïa
In qualunque societæ
In qualunque compagnïa
E de ricchi e de despiæ.

Quande seì c’ûnn-a zûeninn-a
Regagïa, do primmo peì,
Bionda, gianca, o brûnettinn-a,
Ghe parlæ con ciû piaxeì.

Se pe-a stradda v’incontrasci
C’ûnn-a vëgia desdentâ
E con lê ghe raxonasci
A v’angoscia, in to parlä.

Quande mêue quarche zûenotto
Dixan tûtti: che peccôu!
Ma ne beìvan ciû d’ûn gotto
Quande ûn vëgio l’è creppòu.