Pagina:Lunaio.Reginna.1884.djvu/61


Vegnan sempre a dâne a bærta,
E ne gïan sotto i barcoin,
E ne mandan mille bäxi
E dûxento sospiroin.

Missi a-e streìte lì do sacco,
Pe mosträ l’immenso amô,
De sentîne sensa dêutta
Pän imbriæghi!... cangian cô!..

Sciortan fêua con mille scûze;
Ma d’intanto se ne van,
E ne schivan comme a pæsta
Se ne scrêuvan da lontan.

Se preghemmo d’ëse brûtte
E magära rebellæ
Perchè lö c’ún pö de dêutta
Da-i galanti son çerchæ.


IN LÖDE DA ZOVENTÙ


Cansonetta


Destinä dä moæ natûa
A l'è a bælla zoventù
A spiegä tûtta a bravûa
Di talenti e da virtù.