Vegnan sempre a dâne a bærta,
E ne gïan sotto i barcoin,
E ne mandan mille bäxi
E dûxento sospiroin.
Missi a-e streìte lì do sacco,
Pe mosträ l’immenso amô,
De sentîne sensa dêutta
Pän imbriæghi!... cangian cô!..
Sciortan fêua con mille scûze;
Ma d’intanto se ne van,
E ne schivan comme a pæsta
Se ne scrêuvan da lontan.
Se preghemmo d’ëse brûtte
E magära rebellæ
Perchè lö c’ún pö de dêutta
Da-i galanti son çerchæ.
Cansonetta
Destinä dä moæ natûa
A l'è a bælla zoventù
A spiegä tûtta a bravûa
Di talenti e da virtù.