30.
Deto l'urtimo addio a e prime porte
provvon da desperæ fà ressistenza
sú ra ciazza De Neigri con veemenza
per veì se a nostra gente stava forte

Ma toccando con moen che tutta a sorte
de lasciù derrivava; in conseguenza
porton via e cazzette pe a scorenza
che paian ro rettreto d'unna morte

Da san Lazao passon e da a Ciapella
come passa a ra fin l'onda dro mà
quando vexin ai scœuggi a se rebella

E arrivà da a Lanterna sta masnà
perche nissun gh[']andasse a dà quaella
sarpò d'abbrio e no se fé preghà