 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Menestron..... de riso
Çentomïa lie, a-i mæ tempi, chi l'aveiva
ûn gran capitalista o se creddeiva.
anchœu quelli che han meno de ûn milion
no fan ciù invidia, mettan compascion.
— Comme a te và Maxin, ti t'ë majôu?
L'è tòsto ûn anno sci... chi te l'ha dîto?
— Se n'accorze... ti ê tûtto sgranfignôu!
— Che adûlatô o l'è Antonio, pövea mi!
— Perchè? o t'ha forse dîto che ti ë bella?
— No!... ma o l'ha dîto che ti ë bella ti!
— Quanto te veuggio ben, mæ cäo tesōu,
te incadenniô con mi pe tûtta a vitta!
— Basta che a segge ûnn-a cadenn-a d'öu.
— Ti vœu sposäme? e ti o ripeti ancon?...
t'ho zà dîto de no trei meixi fà!
— Sci, ma aöa ho guägno o premio do Miliòn!
— Mæ sœuxûa, grazie a Dio, a s'è avvelenâ!
— Ti ë contento e ti rïi? Comme a l'è andæta?
— Mentre a mangiava, a lengua a s'è addentâ.
Dixe a vidùa de Stêva, sconsolâ,
mentre a repassa a notta do chirûrgo:
Che conto!! Pâ che o vœuggie ereditâ!
— Quande mai ti a smettiæ, brûtto birbante?
A-o fræ zûgôu, domanda Margheritta.
— Quande tì, ti no aviæ ciù de ûn galante.
— Pövea de mi! O zûghiâ pe tûtta a vitta!
Mëgo Anselmo, o s'è misso a reçitâ
e o fà sempre de parti coscì bûffe,
che o ne fà möî da-o rie...
— Pe no cangia!
Ninna ti no te immagini
tûtto o ben che te vœuggio,
senti comme me batte o chœu?...
— Gh'è o portafœuggio!
