'Na scignorinn-a, döî zoënotti e ûn vëgio
drento a ûn scompartimento de vagon,
çercavan de arrangiäse a-a bella e a-a mëgio
pe sciaccaghe ûn sœunnetto bello, e bon;
ma scì, drento a ûn vagon de ferrovia
se voeì dormî ûn pittin, comme poeì fâ?
e l'è finïo, coscì, che a compagnia
invece de dormî a stava addesciâ.
O vëgio o voeìva fâ da spiritoso,
i döî mascci se ammiävan tra de lô
mentre a figgia a bäggiäva d'arrescoso.
Ma l'ätro o continuäva... e ve o creddei
invece de disträili e fäli rie
o i ha fæti dormî pe dindavveì!
Seí de Pëgi quæ o l'è o posto ciù bello |