 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Sciorte a vëgia, in portantinn-a
e a se fà portâ in San Scî,
ma a nœua, bella e biricchinn-a
a stà a veddila sciortî,
e a no l'ha ancon giôu o canton
che gh'è un paggio, in zenoggion,
che o l'abbraçça streita a-a vitta,
e o te-a crœuve de baxin...
lê... a sbraggieiva... ma... a sta sitta,
a se sente o chœu piccin,
finchè, vinta da-a pascion,
a ghe-i rende,.... a profûxion...
. . . . . . . . . .
Senza fâ nisciûn rûmô,
intra ûn ommo da-o barcon,
gh'è scûo, comme in bocca a-o lô,
ma o no deve andâ a taston...
tûtto l'è silenzio in gïo...
e... o no tïa manco o respïo...
A ûnn-a porta o s'avvixinn-a
cauto... o l'arve cian cianin...
e o sorprende a sò sposinn-a
con o paggio... da vixin!....
Senza scûse, nè pietæ
in te ûn lampo o i ha ammassæ!...
. . . . . . . . . .
— Senti... senti?...
— Cöse gh'ælo?...
— A campann-a de San Scî...
— Brûxa...
— Dove?...
— Là in Fossælo!
— Presto!
— Andemmo.
— Via corrî!...
— Camminemmo a portâ aggiûtto
perchè dûnque brûxa tûtto.
. . . . . . . . . . .
