58 Doppo d' avéyghe ciù d’ûn conosciûo,
L' umbra de quello veggo li coscì,
Che pe viltæ o l' ha fæto o gran refûo.
61 Allôa accapío, de çèrto, hò li per li,
Che questa tä a l' ëa a sètta di cattivi
A Dio spiaxenti, e ai sœ nemixi ascì.
64 Sti infeliçi, che mai no en stæti vivi,
Ean nûi, e ûn sciammo infèsto o î azzuggiava,
De musche e scarlafoín di ciù aggrescivi,
67 Pe e dentæ, a faccia sangue a ghe scoava,
Che cun lâgrime e marça zù ai sò pê
A di vèrmi angusciozi o pasto a dava.
70 Amiando poi, de li, ciù in la, promê
Veggo da gente a’ riva d' ûn gran sciûmme;
« Permetti Meystro », — allôa ghe diggo a lê —
73 Che sacce chi sun mai, e che costûmme
O ê fa paréy de stramûa scì pronte,
Comme deçèrno fra questo barlûmme».
76 E lê allôa a mi : « Sença che kí te ô conte,
Ti ô vediæ cæo quando fermiëmo o passo
In sce-a trista rivëa, la, d'Acheronte ».
79 Allôa cu-o fronte vergognozo e basso
Pe no ghe fâ, cu'o mæ dî, pedimía,
No hò ciù çillòw, sciña arrivâ ao mâ passo.
82 Ma ecco vegnî versu de noî in saettía
Ûn vêgio de péy gianco e d' œggio fëo,
Sbraggiando : « Guai a voî, gente cattía !
85 No speræ mai de vedde do Çê o cæo :
Mi vëgno pe menâve a l' atra riva
In te ténebre etèrne ao cädo, ao zëo.
88 E ti, che ti stæ li, anima viva,
Vattene via da questi che sun mòrti ».
Ma visto, poi, che mi no me partiva,
O dixe : « Mïa, pe atre ægue e pe atri pòrti
Ti arriviæ a' ciazza, no kí, pe passâ:
Ghe vœ ûn di legni ciù lêgii e ciù fòrti ».