22 Li lûi, centi, suspíi, da pèrde o sciòw,
Resûnâvan pe l' aja sença stelle,
Che ao primmo passo m' han ammagonòw.
25 De lengue stráñnie, orribile, e ratelle,
Sbrûzzi, pòwle de dô, giastemme d' ira,
Voxe âte e ròche, patte!... ma de quelle!...
28 Un bordèllo do diäo favan, ch’ o gira
Sempre in te quella ajûçça de ciûgiaña,
Comme l' aenín quando a moînéllo o vira.
31 Mi, ch' ayvo a testa comm' ûña campaña,
« Meystro » — allôa diggo — « cöse l' è che sento,
E che gente lûa kí, in te 'sta kintaña?
34 E a mi lê : « Questo crûçio e mîzeo stento
O tucca a quelli nésci, ch' en visciûi
Sença infamia ni löde. Lô kí drento
37 Sun mesccæ a quello cöu d' ângei impûi,
Ch' han tiòw pe lô. No se pœan dî rebèlli,
Ni a Dio fedeli: ni cœtti, ni crûi.
40 Scaccæ dai Çê, che no vœan de rebbelli,
Manco o profundo Infèrno accœgge o î deve,
Che n' aviéyvan da glòria i rei streppelli ».
43 E mi : « Cöse gh' è a lô, Méystro, scì greve,
Che tanto lamentâ o î fà, e scì fòrte ? »
Lê o me responde: « Figgio, te ô diö in breve:
46 No han ciù de speânça, questi kí, de mòrte,
E questa sœ vitta òrba a l'é scì bassa,
Che lô invidiozi sun d' ogni ätra sòrte.
49 Zà a sœ memoja alò de moî, a l' ëa passa.
Mizericördia e Giûstíçia a î desdegna ;
No parlemmo de lô, ma œggezza e passa.
52 Mi, che œggezzavo, hò visto li ûña insegna
Che, virando, a curría comm' ûña sæta,
E de pösâse a se paréyva indegna.
55 E derrê ghe vegnía scì lunga træta
De gente, che no aviæ mai ciù credûo,
Che tanta, a mòrte, a n' avesse desfæta.