115 Doppo d' avéyme raxonòw de questo,
A vòrta, lagrimando, i œggin lûxenti ;
E, da questi affrecciòw, sun curso presto.
118 E comm'a voéyva, l’ hò streppòw dai denti
Da Lüa, ch’ a t’ ayva o bon sentê taggiòw
Do monte, e a tempo hò attaxentòw i tò centi.
121 Via! cöse gh'è?... perchè ti ë abbaccioccòw ?
Perchè ti ârvi o to cœ a tanta viltæ?
Cöse ti me stæ li coscì allûggiòw,
124 Doppo che træ benèyte donne, e tæ,
Se cûan de ti, sciù in ta corte diviña,
E e mæ promesse te ne méttan cuæ ? »
127 Comme e scioette, da’ nottûrna briña
Peje e serræ, apeña o sô o ê ingianca,
Drite in sce-ô gambo rían a’ nœa mattiña ;
130 Tä in mi s' è fæta a mæ virtù zà stanca,
E tanto agrecco bon m’ è currío ao cœ,
Ch’ hò incomençòw, comme persoña franca ;
133 « Oh lê pietoza, ch’ aggiûttâ a me vœ,
E ti corteyze ch’ öbedío scì tösto
Ti hæ ae sò paròlle, ch’ en passæ ao curzœ!
136 Cu’-o savio tò parlâ ti m hæ disposto
O cœ, e ti m’ hæ avoggiòw tanto a vegnî,
Che sun pe fâ quanto ti m' hæ propòsto.
139 Va pù! ch’ûña voentæ gh’ hemmo noî duî:
Ti Dûxe, ti mæ Meystro, ti Baccán ! »
Coscì gh’ hò dito ; e busticcòw de li,
142 Sun intròw pe-o sentê sarvægo e arcán.