 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Questa kí a m’ ha cauzòw tanta graveçça,
Pe o venin chi sciortiva da’ sò vista
Che a sperança li hò pèrso de l' arteçça.
E comme quello che voëntéa o l' aquista,
E o vive comme chi ha o sò cœ in sc’ e braxe,
Scicché se o perde o s’ attapiña e atrista;
Tale m’ ha fæto a béstia sença paxe,
Che vegníndome incontro, a poco a poco
A me cacciava in zù, duve o Sô o taxe.
Mentre derrúavo e dïvo: — « A l' è cu o fiöco! » —
Pr^opio davanti ai œggi ûn se m’ e ofèrto
Che, pe o lungo scilençio o páyva ròco.
Apeña ô veggo, li, in to gran dezèrto,
« Mizerere de mi » — ghe sbraggio fòrte,
« Ti seggi chi se sæ, umbra ò ommo çèrto ».
Lê o me resœnna : « No ommo ; òmmo pe sòrte
Sun stæto zà; e i mæ pænti ëan Lombardi
De patria mantuvén ; mi fœa de pòrte
Sub Julio sun nasciûo, davéy ûn pô tardi,
Visciûo a Romma, sutto o bon Augûsto,
A l' época di dii fasci e boxardi.
Poeta, mi hò cantòw de quello giûsto
Figgiœ d'Anchize, chi éa vegnûo da Tròja,
Quando l' ea stæto o fêo Ilión combûsto.
Ma ; perchè ti returni in bucca a o böja ?
Perchè ti no ti incallî a guägnâ o monte
Ch’ o l'é prinçipio e caxon d’ ogni giòja ? »
« Öh, ti ë quello Virgilio, e quella fonte
Chi spande do parlâ scì ricco sciûmme ? »
Mi gh' hò respòsto, cu’o russô in sce ô fronte.
« Oh ti, de tûtti i Poëti onô e lûmme,
Me zuve o lungo stùdio e o grande amô
Ch' o m’ ha fæto çercâ o tò cäo volûmme.
O mæ Meystro ti ë ti : ti ti ë o mæ Autô !
Ti ë solo ti quello da chi hò imparòw
O bello stile chi m’ ha fæto önô !
