1
E frattanto a reginn-a a s’ea innamoâ
Poco a poco d’Enea comme ûnn-a gatta,
E pensando ao so aspetto, ao so parlâ,
Ae so gesta, ao so spirito â so scciatta,
A l’aveiva za a testa invexendâ
E a se sentiva za buggî a pignatta,
Che a son de bâgi e de cangiâ de fianco,
A passa tûtta a sô nottûanna in gianco.

2
In conseguenza, all’indoman mattinn-a
Figûæve ûn pô se a no ghe* parsa vea
De vedde ö cæo lûxî sotto a tendinn-a,
Pe sâtâ zû, senza ciammâ a camea
D’ingiarmâse ûn contûsso â biscöchinn-a
E in camixia e descäsa comm'a l’ea
Andâ de filo a fâ adesciâ so sœû
Pe dîghe tûtto e scaregase ö chœû.