Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/642

teressi amorosi con la Signora Ottavietta?

Oraç. Caro Diego, son desperaò! A l’è promissa con un atro, e lê mæxima a me ne hà asseguraò, e Zanettin, che ti l’averæ incontrao, ch’o và a çercâ Argentin-na, per sentî s’a se voresse impegnâ in mæ favô, a trovâ quarche mezo termine per disturbâ questo matrimonio.

Dieg. Và benissimo: la Signora Argentina è un soggetto ottimo, ed a proposito, per consigliare ed ajutare a rompere questo trattato; il tutto sta, che voglia prendersene un poco d’impegno: Ma eccola giusto appunto.


SCEN VII.A
Argentin-na, Oraçietto, Diego, Zanettin.


Arg. Riveriscío[1] o sciô Ottavietto. Addio Diego. Cose gh[']e de nœuvo, che Zanettin è vegnuo tutto affan-naò[sic] a ciamame con tanta premura? Cose m’eì da comandâ?

Oraç. Cara Argentin-na, senza o tò agiutto son rovinaò. Ti hæ da savei, che l’è tanto tempo che son in-namoraò morto da sciâ Ottavietta figgia do sciô Ghiggiermo, e lê povera Zovena a me corrisponde, com-me se deve. Quando me credeivo d’êsse in stato de fara domandâ a sò Poære......

  1. Riveriscio