Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/448

Ti sæ dond'o stà de caza, o se ciamma sciô Andronico Massamorro.

Tib. O l'ha un nomme da fâ rie.


SCENA III.
Fabriçio, Ottavietto, Pasquin-na.


Fab. Addio, Nevo caro.

Ott. Sciô Barba, in veritæ son tutto consolao de veive stâ mêgio. Assettæve, ve ne prego (a Pasq.). Tiræ in là questo scambelletto: accomodæve sciù questa carrega da reposo, starei mêgio.

Fab. Ah caro Ottavietto! ho avuo un-na nœutte cattivissima, un assâto fastidiozo, che se me ne ressegondava un âtro, ra ciaçça era in stato de réndese.

Ott. Laodao ro Çe! Aora stæ mêgio, e gh'è da sperâ con bon fondamento per ra vostra salute. Bezœugna prezentemente andâ à repoæro dri disordini che han possuo caxonâ ra marottía. L'è de necessitæ, che ve prefizzei un-na regola de vive, che ve nutrî de boin broddi, che piggæ dri confortativi, che nettezzæ ben ro stœumago con dri purganti: in sostança, che non ve lascæ mancâ de ninte.

Fab. Ti dî benissimo, ma ghe vœu dri dinæ,